“Veel mensen kennen de betekenis van palliatieve zorg niet of onvoldoende. Projecten om de zorg voor deze groep patiënten te verbeteren zijn in mijn ogen dan ook van enorm belang.”

Mijn naam is Bernardina Wanrooij. Ik ben sinds 5 jaar met pensioen (hoewel tot op heden nog redelijk actief werkzaam). Ik heb bijna 25 jaar gewerkt als huisarts. Ik heb mij altijd geïnteresseerd voor mensen in de laatste fase van het leven, de palliatieve fase. Behalve huisarts was ik ook huisartsopleider aan de Universiteit van Amsterdam en palliatief arts in het palliatief team van het AMC. Tijdens mijn werk op de huisartsopleiding kreeg ik 18 jaar geleden de mogelijkheid onderwijs te ontwikkelen over palliatieve zorg voor huisartsen, verpleeghuisartsen, medisch specialisten en verpleegkundigen.

Wat betekent Roparun voor mij? Ik moet eerlijk bekennen, ik was altijd een slechte hardloper (deed sporten als roeien en volleybal). Het is vooral de doelstelling die mij enorm aanspreekt. In Nederland neemt euthanasie in mijn ogen een (te) prominente plaats in als het gaat om aandacht rond het levenseinde. Veel mensen kennen de betekenis van palliatieve zorg niet of onvoldoende. Projecten om de zorg voor deze groep patiënten te verbeteren zijn in mijn ogen dan ook van enorm belang. Ik wil hieraan graag mijn steentje bijdragen.